ریز نوشته ها*

۱. شده‌ام مثل مرد دو زنه. یک شب پیش این بچه می‌خوابم ، یک شب پیش اون یکی‌. خوشبختانه بچه‌ها از مرد دو زنه یا زن دو مرده و این حرفا چیزی نمیدونن وگرنه حتما بهم متلک می‌گفتن با این روش برقراری عدل و عدالتم.  البته با این تفاوت که من پیش هر کدام که باشم، عذاب وجدان دارم که چرا پیش اون یکی‌ نیستم. و البته من پیش هر کدام که نباشم نایبم (آقای همسر) جای من را به خوبی پر می‌کند. دعوا اما الان بر سر تقسیم مامان است نه تقسیم بابا. این روش فعلا از طرف بچه اول قبول شده و جواب داده است.  مردان دو زنه هم اگر نایبی -به این خوبی- داشتند، خرشان راحت تر از ٔپل می‌گذشت. حالا بگوئید این را هم شورای نگهبان تصویب کند! والا! ۲.  قرار است موقع شیر دادن بچه کتاب بخونم. چند تا کتاب از دوستان قرض کرده ام، چند تا هم خودم از قبل داشتم که هنوز نخوندم، اما وقت شیر دادن این روزها هی‌ می‌‌نشینم و به صدای قلپ قلپ شیر قورت دادن جوجک گوش می‌کنم. یعنی‌ این صدای قلپ از هر چیزی گوشنواز تر است. برای ایگوی* من هم خوب است. با هر قورتی، منتظر صدای قورت بعدی میشوم. و هی‌ باورم نمی‌شود که من اینقدر شیر داشته باشم که بچه قورت قورت بخورد. و هی‌ کیف می‌کنم و هی‌ کیف می‌کنم همینطوور تا ۱۰ دقیقه‌ای می‌گذرد و دیگر برای کتاب خواندن دیر شده ... ۳. این روزا اینقدر مطلب خوندم دربارهٔ خوراکیهای شیر افزا، و اینقدر با دوستان بچه شیر بده مشورت کرده‌ام دربارهٔ روش‌های شیر افزایی که دیروز که توی خیابون تابلوی "breakfast and lunch" رو دیدم، خوندم "breastfeeding and lunch" … و اصلا هم تعجب نکردم. بلکه یک آن با خودم فکر کردم، عهه چه جالب! چطور من تا حالا همچین جاهائی‌ رو ندیده بودم! ۴. این وبلاگ یک وقت هایی دفترچهٔ خاطرات شخصی من است. یعنی‌ بیشتر وقت ها. یعنی‌ می‌خوام بگم اگر از خوندن این چیزا حالتون بد شد، مطلب از اول برای شما نوشته نشده بود. عمه‌های من را مورد لطف و عنایت قرار ندهید!   * این ریز را از روی ریز زدن در سه تار نوازی برداشته ام. * ego